Rozpoczęły się gminne obchody 103. rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego
Dodano: 06 stycznia 2022
Począwszy od 27 grudnia w całej Wielkopolsce odbywają się uroczystości związane z rocznicą wybuchu jedynego w dziejach naszego narodu w pełni zwycięskiego zrywu niepodległościowego. W gminie Włoszakowice uroczystości upamiętniające Powstanie Wielkopolskie rozpoczęły się 6 stycznia w Bukówcu Górnym.
Tradycyjnie w tym dniu odbyła się uroczysta msza z udziałem pocztów sztandarowych. Bezpośrednio po nabożeństwie miało miejsce złożenie kwiatów przy wmurowanych w ściany świątyni tablicach upamiętniających poległych w powstaniu i na frontach obu wojen mieszkańców Bukówca. Czynność ta została poprzedzona odśpiewanym hymnu narodowego. Wśród osób składających wiązanki, poza przedstawicielami bukówieckich instytucji i organizacji społecznych, obecny był również wójt Gminy Włoszakowice Robert Kasperczak oraz Przewodniczący Rady Gminy Włoszakowice Kazimierz Kurpisz.
Uroczystości prowadziła pani Zofia Dragan.
N.J.
***
Wydarzenia powstańcze 1919 r. w Bukówcu Górnym
6 stycznia 1919 roku, realizując plan ustalony na naradzie z dnia 4 stycznia, która odbyła się w Przemęcie pod przewodnictwem księdza Stanisława Kuliszaka z udziałem ochotników z Czempinia mających wytyczne z Poznania od mjra Stanisława Taczaka, do Bukówca przyjechał Ludwik Olejniczak z Radomierza. Przybył z poleceniami od ppor. Józefa Wróblewskiego z Przemętu, by zwołać wiec mieszkańców, na którym miała zapaść uchwała o przynależności tej wsi do Polski i powołaniu oddziału powstańczego. U sołtysa Wojciecha Zapłaty przeprowadzono naradę polskiego aktywu patriotycznego, w której oprócz gospodarza i posłańca, uczestniczyli również nauczyciel Władysław Durski i pan Fengler (nie ma zgodności czy Franciszek, czy jego brat Adam). Podczas zebrania postanowiono uczynić wszystko według poleceń z Przemętu. Sam wiec miał miejsce o godzinie 22.00 w sali Marcina Polocha. Uczestniczyło w nim około 300 bukówczan, z przewagą niedawno przybyłej z wojny, zdemobilizowanej młodzieży. W jego trakcie podjęto proponowaną uchwałę o przynależności Bukówca Górnego do Polski, utworzono też 60-osobową polską straż ludową, pełniącą funkcję oddziału powstańczego, z Franciszkiem Fenglerem na czele. Ponadto zaprojektowano utworzenie w przyszłości różnych jakościowo oddziałów (nie znano jednak planów Poznania i Warszawy).
W nocy z 6 na 7 stycznia oddział powstańczy z Bukówca wsparł ochotników włoszakowickich, którzy dokonywali zarekwirowania broni w mieszkaniach Niemców. W samym Bukówcu powstańcy zajęli budynek poczty oraz zbudowali linię telefoniczną do Machcina, dzięki czemu uzyskano łączność z Poznaniem. Przy okazji niszczono godła niemieckie i wywieszano polskie flagi. Dzięki staraniom bukówczan oraz na prośbę ppor. Józefa Wróblewskiego wojskowe władze w Poznaniu przydzieliły broń dla oddziałów bukówieckiego i włoszakowickiego. Ze stacji kolejowej w Bojanowie Starym 9 stycznia przywieźli ją wozami mieszkańcy Bukówca.
Najpoważniejszym wydarzeniem militarnym, w którym wzięli udział bukówieccy powstańcy w sile jednej kompanii w ramach batalionu śmigielskiego dowodzonego przez ppor. Bolesława Płócieniaka, było opanowanie pociągu pancernego w dniu 12 stycznia 1919 roku pod Lipnem (dziś stacja Lipno Nowe).
